000			01744nam a2200277 i 4500
997	0	0	_e2
001			2142747
003			LED017
005			20241004114124.0
007			ta
008			240905s2024 sp ||||e |||| 000 1 spa d
017			_aB 11793-2024
020			_a9788467071740
040			_aBPP _dBPS _dLED017
041	0		_aspa
080			_a821.134.2-32 "20" _22024
100	1		_aSimón, Pedro _d(1971-) _eaut _990297
245	1	4	_aLos siguientes _c/ Pedro Simón
260			_aBarcelona _b: Espasa _c, 2024
300			_a310 p. _c; 24 cm
520	3		_aO primeiro día que tiven que limparlle o cu ao meu pai, mentinme dicíndome que era igual que cando llo limpaba ao meu fillo. Repetíamo como quen está a piques de correr para darse impulso e saltar. Pero non. Non é o mesmo. Daba aquel salto e sentía que non facía pé. Gabriel, Darío e Carmen son tres irmáns con sortes moi distintas que teñen que asumir unha nova e delicada tarefa nas súas vidas: ocuparse por fin do pai, Antonio, octoxenario e viúvo. O plan acordado é compartir os coidados do ancián a partes iguais e levalo de casa en casa coa súa vella bolsa de viaxes por breves períodos de tempo. Así é o comezo de algo irremediable. Así é envellecer e enfermar. Así acabaremos todos. Así foi o principio e así será o final. Pero van pasando os meses e papá empeora. A ferida aberta dun antigo episodio familiar acelérao todo. Entón optan por tomar unha decisión. Esta é unha historia que versa sobre a dita e a dor dos fillos. Unha viaxe xeracional ao redor da soidade e á culpa, a memoria e o perdón.
655		7	_aNovela da vida cotiá _915244
655		4	_aNovela de la vida cotidiana _923626
690			_afic _943891
852			_aLED017